Old Triumph’s never die

De Triumph Thunderbird  waarnaar Joris Verstrepen voor verbouwing op zoek was moest ongerestaureerd zijn, liefst zo smerig mogelijk en met veel werk aan. Hij heeft heel wat contacten in Engeland en Zweden, maar de uitgebluste 6T vindt hij uiteindelijk bij een kameraad aan het thuisfront.

Joris: “Mijn vriend, die ondertussen de zeventig gepasseerd is, heeft nogal wat Triumph’s in de schuur staan en had de 6T ruwweg vijftig jaar in zijn bezit. Als jonge gast sjeesde hij er voor de fun mee door de bossen. Achteraan zat er een groot tandwiel op en de machine was ietwat krakkemikkig overspoten geweest. De ideale donor voor het project waarvan de meeste aanpassingen reeds door mijn hoofd dwarrelden. De opzet was de deelname aan The Malle Mile Festival, een Engelse non-stop hulde aan snelheid, motorcultuur en muziek. Spielerei op het hoogste niveau.”

Knuckle-Pan Speed Chop: Bart en zijn unieke motorblok

TRIUMPH SOUND

Een tweetal weken na de aankoop begon Joris te sleutelen. De werkzaamheden gebeurden meestal ergens tussendoor, ’s avonds en in de weekends. Vooreerst werd de machine volledig gesloopt. Sommige originele stukken, zoals de benzinetank en het zadel verdwenen preventief naar de voorraadstapel, voor het geval de verleiding mocht opduiken om de machine terug origineel te zetten. “Het nog behoorlijk functioneerde motorblok heb ik vervangen door een optioneel aangekochte 650cc Thunderbird krachtbron, die met een Morgo Big Bore Kit tot 750cc werd vergroot, “verduidelijkt hij. “Dat is een kit die vaak op Tritons gemonteerd wordt. De oliepomp, die een beter oliedebet oplevert, is eveneens van Morgo. De cilinderkoppen zijn van de pas later, in 1960 gelanceerde Triumph Trophy. Met de E3134 nokkenassen, die veel in crossmotoren gebruikt werden, kreeg het blok wat meer pit. Om doorslippen tegen te gaan is de koppeling van zwaardere veren voorzien. De uitlaten bracht ik mee uit Engeland en zijn afkomstig van een later geïntroduceerd type. De fraai oplopende buizen hebben weinig demping en laten de Triumph knallen, zoals een echte Triumph hoort te knallen. In Engeland kan dat nog, want ze zijn er iets toleranter dan in onze contreien.”

1 van 6

KEUVELEN IN ENGELAND

Niet alleen de uitlaten, maar ook de cilinderkit en benzinetank zijn afkomstig uit Groot-Brittannië. “Op beurzen en bij kameraden heb ik vaak ontzaglijke stapels onderdelen weggekaapt,” bekent de sleutelaar. “Er waren periodes dat ik 20 keer per jaar de Noordzee overstak, maar dat is tegenwoordig gehalveerd tot 10 a 12 passages per jaar. Liefst met de trein, want zo’n hels vliegtuig is niet aan mij besteed. Ik hoef niet altijd met zakken vol ijzer thuis te komen. Ik trek er evengoed heen om gezellig met kennissen over British motorcycles te ouwehoeren. Moeilijk te vinden onderdelen worden steevast meegebracht, ook al worden ze niet onmiddellijk gebruikt. Die verdwijnen in de kast, met het vooruitzicht dat ze ooit wel eens van pas komen. Bijgevolg heb ik een tamelijk grote stock op voorraad, waar onder andere het zadel en de Matchless spatborden uitgevist werden. In het voorwiel zit de geventileerde trommelrem die in de vijftiger jaren op de Tiger 100 en 110 gebruikt werd. Dat waren toen bijzonder populaire modellen. De verroeste wielen werden zwart overspoten. Voor het rode biesje op de velgen heb ik ze efkes laten ronddraaien met de borstel erop. Het op het stuur gemonteerde nummerbord kan makkelijk geswitcht worden voor een koplamp, voor het geval ik ooit reglementair de baan op zou willen. Een dynamo is niet aangesloten en is in principe overbodig omdat er geen verlichting of elektriciteit actief is. Via de Competition Magneto krijgt de ontsteking een iets straffere vonk. De Amal carburateur stamt uit de zestiger jaren, maar is nog steeds nieuw verkrijgbaar. Hij is iets groter dan het standaard exemplaar en is zeer makkelijk af te stellen.”

ROYALE VERZAMELING

Joris verhaalt verder: “Mijn moeder was niet gecharmeerd van bromtuigen. Toch bracht mijn pa op mijn elfde een bouwvallig brommertje mee van het werk. Daar kon ik op een afgelegen weide mee crossen. In de jaren ‘stillekes’ kwam hij ook eens thuis met een Zündapp Bella. Dat had hij ergens gekregen en hij heeft daar toen een tractortje van gemaakt om het gras mee af te rijden. Later kreeg hij daar spijt van en is toen op zoek gegaan naar een exemplaar om te renoveren. Ik deed inmiddels zelf mee aan crosswedstrijden, maar toen ik met mijn vader naar de bouwwerven optrok kon ik mij geen gebroken kneukels meer permitteren. Nadat ik met racen gestopt was ben ik zelf op zoek gegaan naar een Bella. Wat later had ik er al een twintigtal bij elkaar. Daarna begon ik scooters te verzamelen. Toen ik er ongeveer 90 gecollectioneerd had kwam mijn schoonvader langs. Hij had een motorzaak gehad en was Belgisch kampioen motorcross geweest in de jaren zestig. Hij zei me dat het maar eens tijd werd om een echte motor te kopen, want scooters waren voor janetten. Hij was mijn leermeester en verknocht aan eencilinder motoren. Daar heb ik er toen ook een heleboel van bij elkaar gescharreld. Die werden allemaal gerestaureerd en na 20 jaar waren die serieus in waarde gestegen. Daardoor kon ik er af en toe een paar van de hand doen, om met dat geld over te stappen op Engelse twins. Het is nooit mijn bedoeling geweest om handel te drijven. Ik verkocht mijn motoren om iets te kopen wat ik liever zag. Door het verouderen ben ik enorm Triumph minded geworden en ondertussen heb ik alweer een riante collectie bij elkaar. Ik loop er graag eens tussen en af en toe pik ik er eens een paar uit om mee te rijden. Soms is dat zonde, want ze zijn allen in nieuwstaat gerestaureerd.”

COMPETITIEBEESTJE

Voorafgaand aan de zoektocht naar een donormachine wist Joris al wat hij wou. Het moest een Triumph met een stijf Rigid frame zijn. Schokdempers zitten er dus niet op. Met de ‘sprung hub’, een in het achterwiel geïntrigeerde veringnaaf, beschikt de motor toch over enkele centimeters demping. Het klassiek Lycett zadel, dat voorzien is van twee ooit eens ergens in Nederland bestelde amortisseurkes (veren), vangt de overige schokken een tikkeltje op. “Om de zwarte laklaag te spuiten ben ik de kelder ingedoken,” lacht Joris. “De haaienstickers zijn op bestelling gemaakt. Zo’n sticker had ik ooit eens gezien op een foto van een sidecar. Dat vond ik wel iets hebben. De cilinderkop is goudkleurig gespoten, bij vooroorlogse machines was dat brons. De motor heeft geen specifieke doeleinden en vertoeft meestal in de schuur. Hij werd gebruikt voor deelnames aan strandraces en de Malle Mile. Op dergelijke wedstrijden moet de motor goed marcheren, maar het hoofddoel blijft plezier. Eenmaal aan de startlijn verdwijnt het normale verstand en komt de adrenaline naar boven. Een podium of lauwerkransen zijn echter geen vereiste. Het is eerder een stoeipartij tussen taaie rakkers, die mentaal 16 jaar gebleven zijn. Toch moet er voor de volgende race een sterker blok in en andere uitlaten op. Het competitiebeestje is nog lang niet dood. Anderzijds kan ik op een uurtje schroeven de twin terug straatlegaal maken. De lichtschakelaar zit verscholen in een origineel Castrol olieblikje aan de zijkant.”

EINDELOZE PASSIE

Alles tezamen heeft Joris een tweehonderdtal motoren gehad. Enkel een Norton werd nieuw aangekocht, de rest was tweedehands. Daar waren talrijke Sarolea’s, BSA’s, Matchless, BMW’s en Harley’s bij, maar allen werden ze terug van de hand gedaan. “Een Harley rijdt niet onaardig, wat eigenlijk best wel interessant is omdat ik nogal groot van gestalte ben. Ik zie dat ook graag, maar toch heb ik onherroepelijk mijn hart verpand aan de notoire Engelse twin,” sluit hij mijmerend af. “Die passie is niet te stoppen. Op mijn maandelijkse tochten naar Engeland fladdert er altijd wel iets door mijn hoofd dat ik nog wil kopen. Ik ga er graag heen, want de biker scene is er veel intenser dan bij ons. Op de beachraces gaat er het gemoedelijk aan toe. Thuis zit ik frequent op het schermpje te scrollen, op zoek naar toffe, motorgerelateerde evenementjes en wat er allemaal te koop is. Mijn vrouw kijkt daar al lang niet meer van op. Mijn grootvader kocht destijds afgeschreven leger en politiemotoren op, en mijn vader was smid. Hij plooide vaak buizen voor sidecarcrossers. Ik vrees dat de appel niet ver van de boom gevallen is.”

Foto’s: Patrick De Muynck

ALGEMEEN

Motorblok

Rijwielgedeelte

Accessoires

Spuitwerk