Gary’s Softail chopper: Un Poco Loco

De Britse customliefhebber Gary Dance zit al zo’n beetje zijn hele leven in de motoren. Hij heeft tal van Harley’s gecustomized, evenzovele klassiekers gerestaureerd en daarnaast ook nog een aantal unieke custombikes gebouwd. Met al die ervaring achter de kiezen weet hij nu exact wat hem aanspreekt en wat hij zoek in een motorfiets. Hoewel er door de jaren heen wel wat veranderd is in zijn smaak, is er één ding altijd hetzelfde gebleven; Voor Gary moet elke motor, ook de meest uitzinnige custombike, in de eerste plaats geschikt zijn om op te rijden!

Gary haalt graag een uitspraak van de legendarische Indian Larry aan, die ooit stelde: ‘De juiste motor, de juiste dag, de juiste weg en ik voel me gewoon één met het universum. Als ik het gevoel heb dat ik nergens meer bij hoor, of eenzaam ben, of even helemaal de weg kwijt, dan stap ik op mijn motor en dan is het alsof alle problemen vanzelf verdwijnen.’

The Need for Speed: meer Pit in een Evo Softail

ONAANGEROERD

Gary reed tot een jaar of 10 geleden al zijn kilometers met eigenbouw hardtail choppers; zomer en winter. Dat beviel hem uitstekend, totdat… Totdat een van zijn vrienden hem een Softail leende voor een ritje naar de stad. Dat ritje veranderde Gary’s kijk op motoren volledig en voorgoed. Er moest een Softail komen, dus de hardtail chopper werd verkocht om een geschikte Softail donorbike aan te kunnen schaffen. Nadat hij die gevonden heeft, staat de donor toch nog een jaar vrijwel onaangeroerd in de schuur. Naast zijn twee banen en alle aandacht die zijn gezin de jonge vader vraagt, blijft er maar erg weinig tijd over om een nieuw project te beginnen. Ondertussen verzamelt hij wel onderdelen en denkt hij goed na over een aanpak.

1 van 8

GROEVEN

Gary vertelt: “Ik ben altijd een fan geweest van lichtere motoren: Ze zijn handelbaarder, sneller en vaak ook veel eenvoudiger om aan te sleutelen. Vandaar dat ik zoveel Sportster onderdelen op deze fiets heb gebruikt. Het begon met de voorkant. Ik kocht een naaf die ik helemaal schoon maakte om er vervolgens groeven in te frezen. Mijn levensmotto is; ‘Geef nooit op’ en het leek me passend om dat in de zijkant van de naaf te zetten. De naaf heb ik met rvs spaken in een chromen 21 x 2,15 inch velg gespaakt. Die spaken heb ik ook allemaal gepolijst. Van de voorvork onderpoten haalde ik de spatbord bevestigingspunten af en ik freesde er ook groeven in om ze daarna ook te polijsten. Die groeven, dat werd dus wel echt een thema en ik besloot dat door te trekken naar een aantal andere onderdelen zoals de kroonplaten, de koplampbevestiging en de balhoofdbout. Na vele uren van polijsten was dan eindelijk de voorkant af.

SPATBORD

Voor de schakelaars op het stuur wilde ik late-Evo spul hebben. In de loop der jaren heb ik verschillende schakelaars gebruikt en het valt me op hoe akelig klein sommige aftermarket schakelaars zijn. Het laatste wat ik wil is langs de kant van de weg stilvallen omdat er een dun draadje gebroken is. Natuurlijk zet ik een Biltwell Ape op deze bike; Die zijn goed en je kan de bedrading er makkelijk doorheen trekken. De risers heb ik zelf uit billet rvs gemaakt. Heeft me wel ruim 24 werkuren per stuk gekost en dat was dan nog zonder het polijsten. Maar ik ben er nu wel heel tevreden over. De tank komt van een 1996 Sportster en ik heb hem een beetje aangepast om een deel van de bedrading er beter onder te kunnen verbergen. Ik kies altijd voor een Pingel benzinekraantje omdat die altijd goed blijven. Het is met een Softail altijd een uitdaging om een achterspatbord er mooi op te krijgen. Ik ontdekte dat Custom Chrome een mooi, zwaar spatbord levert en het bleek ook nog eens probleemloos te passen! De bevestiging van het iconische rode H-D achterlicht maakte ik zelf en het ziet er nu helemaal top uit.

TATOEAGE

Wat betreft de ademhaling van het blok vertrouw ik graag op twee verschillende bedrijven: S&S voor de carburateur en Vance&Hines voor de uitlaat. Zijn ook altijd goed op elkaar af te stellen en kunnen samen net stil genoeg gemaakt worden om geen ongewenste aandacht van de dames en heren politie te trekken. Last but not least was er nog de klus die, naar mijn mening, de hele stijl van een bike kan maken of breken: Het zadel. Er was geen enkel zadel op de markt dat het goed zou doen op deze fiets, dus moest het custom gemaakt worden. Samen met mijn kinderen maakte ik een sjabloon in karton en bracht dat over op plaatstaal. Daarna nam ik contact op met Bazz Kay voor de bekleding en hij heeft geweldig werk geleverd. Voor het spuitwerk bracht ik de tank naar Dan van Paynes Pinstriping, die ik al jaren ken. Oorspronkelijk wilde ik het heel simpel houden met een effen zwarte tank en Harley stickers aan weerszijden. Maar Dan praatte dat uit mijn hoofd en hij kwam met een paar wilde ideeën, waarna we uiteindelijk besloten om een David Mann Easy Rider tatoeage van me te repliceren met de woorden ‘Un poco Loco’. Dat betekent ‘een beetje gek’ en het is de bijnaam die mijn kinderen me gegeven hebben. Goeie keus natuurlijk, zowel het spuitwerk als die bijnaam zelf!

Tekst: Gary Dance
Fotografie: Del Hickey

SPECIFICATIES UN POCO LOCO

1 van 5