The Black Beast: uniek eerbetoon van Peter aan zijn ouders

Na een korte verkenningstocht doorheen motorland komt Peter Liessens bij RMC te Vilvoorde terecht. Zijn daar nagelnieuw aangekochte Breakout laat hij terstond verbouwen met een wel heel bijzondere wens…

Met ontroering in zijn stem vertelt Peter; “Van mijn beide ouders had ik echt niks te klagen”. “Mijn zussen en ikzelf hadden tijdens onze jeugdjaren niets tekort. Ik kreeg zowat alles wat mijn hartje verlangde, op een bromfiets na welteverstaan. Bikkelhard verzot op brommers en motoren is dat de hel op aarde, maar moeder bleef bij haar onverbiddelijke standpunt; ‘Veel te gevaarlijk’. Om mijn langgekoesterde motorwens te kunnen realiseren, zat er helaas niks anders op dan te wachten tot het omschuiven van de trouwring.”

Meer Peter

1 van 8

SCHUIVERTJES 

Peter verhaalt rustig verder: “Ik behoor tot de laatbloeiers, want pas op mijn zesentwintigste mocht ik voor het eerst mijn eigen motor mennen, een 500 cc Honda Shadow. Met de daaropvolgende 1100 cc Shadow kreeg ik een ongeval, waardoor het weer een tijdje stil werd op motorgebied. Voor de heropstart mocht het wel iets vuriger, vond ik. Met de Suzuki GSX-R 750 heb ik toch een betamelijk tijdje geknald, alvorens ik een schuivertje maakte. Omdat ik met de opvolger van hetzelfde type versnellingsbakproblemen kreeg, ben ik daarna overgestapt naar een TL1000R. Toen mijn vader mij onverwachts op één van die machines zag voorbij jakkeren, kreeg ik thuis de relevante vraag voorgeschoteld, waarom dat nu eigenlijk allemaal nodig was. Het gevolg liet niet lang op zich wachten, want na een krachtmeting tegen een Italiaanse racebanaan op de Brusselse ring, werd er alweer onverhoeds bodemcontact gemaakt. Na het herstellen van de schade deed ik de blitse machine van de hand en volgde een langdurige motorloze episode.” 

Een lifestyle van vader op zoon: Benny’s Panhead

OP SPEURTOCHT

Peter vervolgt: “Toen ik destijds mijn GSX-R voor de deur van mijn tatoeëerder stationeerde, zei hij smalend dat het ‘Japanse brol’ was en dat er maar één echte motor is, namelijk een Harley-Davidson. Daar heb ik eens hartelijk mee gelachen en gezegd dat het misschien een idee voor mijn zestigste was. Momenteel ben ik 59 jaar en zit ik dus aardig op schema”, knipoogt Peter. “De twins uit Milwaukee hebben me altijd geboeid, maar door financiële barrières was een aankoop destijds niet haalbaar. Toen ik eindelijk klaar was voor de aankoop van een Harley, kreeg ik hulp en advies van een neef die al jarenlang op een Amerikaanse ploffer sjeest. Tezamen gingen we op speurtocht en zo kwam ik bij RMC Classics in Vilvoorde terecht. Daar had ik meteen een goede klik met de verkoper. Een favoriet type of model had ik niet onmiddellijk op het oog, maar een toerbuffel met glorieus kuipwerk en imposante koffers stond alvast niet op het verlanglijstje. Het robuuste uiterlijk en de gigantische 240 achterband van de Breakout was daarentegen helemaal mijn ding. De machine is bovendien ook uitstekend geschikt om te customizen. Na het bekijken van een aanzienlijk aantal voorbeeldfoto’s, had ik behoorlijk wat ideeën en wensen in het achterhoofd. Dat het poen zou kosten wist ik op voorhand. Achteraf is het toch eventjes slikken, maar ik had het er voor over.”

LISTIGE EXPLICATIE  

Peters Breakout werd na de aankoop stante pede de werkplaats ingesjouwd. “Ik wou er pas mee rijden als hij volledig klaar was. Het was de bedoeling om de motor te transformeren tot een ‘specialleke’, een unieke creatie waarvan er geen twee rondrijden. Chroom is best wel mooi, maar het is niks voor mij. Zowat alles wat chroom is, werd vervangen door gloss black parts en de originele wielen kregen een zwarte poedercoating. ‘Full black’ was de onvoorwaardelijke norm. Momenteel dienen er enkel nog een aantal blinkende boutjes vervangen te worden. Knipperlichten en achterlicht zag ik het liefst in een sportief kontje verwerkt. Een echte expert ben ik niet, dus moest ik voornamelijk op het advies van mijn neef en de verkoper afgaan. De fonkelende uitlaten en het luchtfilter waren de eerste slachtoffers van mijn chroom-antipathie. Over het Heavy Breather luchtfilter moest ik niet lang dubben. Ik vind dat een Harley-Davidson over wat ‘baard in de keel’ mag beschikken. Met de regelbare Jekill & Hyde pijpen produceert de Amerikaan supergave klanken en ze zijn vergezeld van een Europees goedkeuringslabel. Door de forse 260 achterslof oogt de achterkant een stuk gespierder. Van air ride had ik nog nooit gehoord. Met een listige explicatie (uitleg) verzekerde mijn neef me dat het machtig is om gedurende het parkeren, het kontje tot op het rubber te laten zakken. Dus ja, dat kon er dan ook nog wel bij en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad.” 

KIPPENVEL 

Zoals afgesproken kon Peter het hele verbouwingsproces via doorgezonden foto’s opvolgen. “Vanaf de ontmanteling zag ik een ‘dertien in een dozijn’ machine evolueren tot droommotor. Toen ik hem voor het eerst zag was ik letterlijk en figuurlijk ‘van de melk af’. Na het activeren van de krachtbron vroeg de verkoper wat ik er van vond. Hij begon onbedaarlijk te lachen toen ik hem vertelde dat een spontane erectie niet veraf was. Indertijd was ik voornamelijk vertrouwd met sportieve rijeigenschappen en ik had al een tijdje niet meer gereden. Aan het stuurgedrag moest ik dus eventjes wennen, want tijdens de eerste meters reed ik mijn nagelnieuwe custom bijkans los doorheen de etalage, de showroom terug binnen. Om dat varkentje te wassen heb ik toch een aantal oefenritjes nodig gehad”, lacht hij. “Ik gebruik de motor het meest om rustig te cruisen en het hoofd leeg te blazen. Dat doe ik meestal alleen. Een Breakout is geen racemachine, het is een motor om van te genieten. Onder het accelereren krijg ik nog steeds kippenvel van het indrukwekkende koppel. Onderweg heb ik geen tekort aan attentie. Onlangs kreeg ik nog felicitaties van een man op een Japans racekanon, die naast mij voor de lichten stond. Dat had hij nog niet eerder gezien, maar dat is nu net de bedoeling, hé.

NAGEDACHTENIS 

Op amper een jaar tijd verloor Peter zijn vader en moeder door een ernstige ziekte. Dat hakt er natuurlijk stevig in. “Hun tragische heengaan zal me immer bijblijven. Ze zijn altijd goed geweest voor mij en ik heb ze oneindig graag gezien”, zegt hij een tikkeltje weemoedig. “Uit respect heb ik hun geboorte- en sterfdata op de benzinetank laten painten. Voor glinsterende vlammen of special paint voel ik amper affectie en hun handgeschreven namen contrasteren mooi op mijn favoriete, egaal zwarte kleurstelling. Mijn zussen zullen allicht nooit motorfreaks worden, maar ze bekijken de gepersonaliseerde Breakout ondertussen wel met goedkeurende blik. Met mijn zonen heb ik een akkoord afgesloten. Als er ooit iets met mij gebeurt, moet de motor zeker door één van hen beiden bijgehouden worden. Deze machine, die we ondertussen ‘The Black Beast’ noemen, moet absoluut binnen de familie blijven. Het project is louter gerealiseerd ter nagedachtenis van mijn beide ouders en gedeeltelijk verwezenlijkt met de erfenis na hun overlijden. Van mijn voornemen om hun namen op de benzinetank aan te brengen hebben ze helaas nooit afgeweten. Het is alleszins een troost, dat telkens wanneer ik mijn droommachine start, ze in gedachten met me meerijden.”  

Tekst en fotografie: Patrick De Muynck

TECHNISCHE SPECIFICATIES THE BLACK BEAST H-D BREAKOUT

1 van 3