Het Wraque: een caféracer met karakter en persoonlijkheid

Maar liefst vijf jaar is Tim Phaff bezig geweest met deze creatie. Daarbij heeft hij hulp gehad van enkele handige vaklieden. Hij is gloeiend van trots, nu de caféracer eindelijk helemaal naar zijn zin is. Opvallend is echter het niet zo vleiende koosnaampje, ‘Het Wraque’…

Wanneer we fraaie plaatjes schieten bij Kasteel Doornenburg, op steenworp afstand van zijn huis, doet Tim enthousiast zijn relaas: “Dit project was een proces van jaren en iedereen riep steeds: ‘Ben je nog steeds bezig?’ Maar ik had er geen haast mee. Ik werk, net als mijn vrouw, in het onderwijs en dat kost veel energie. Tijdens de bouwperiode werd ons gezin ook nog eens uitgebreid met twee kinderen. Dus ’s avonds in de garage had ik niet altijd puf. En altijd als ik in het hok bij de motor stond, riep mijn vrouw: ‘ben je weer bezig met het wrak?’ Op een gegeven moment heette de motor gewoon zo, al klinkt ‘Het Wraque’ wat chiquer. De naam is in het zadel teruggekomen, dat door Silver Machine is gemaakt.”

ROB CHOP: ROB EN PAWEL TRANSFORMEREN 883 SPORTSTER

SCHUURVONDST

“Eind 2017 liep ik deze Honda CB 400 tegen het lijf bij een kennis van een collega. De motor was van de eerste eigenaar. Hij had ‘m dertig jaar geleden achter in zijn schuur gestald en er nooit meer naar omgekeken. Het was dus een echte schuurvondst. De Honda was aan alle kanten volledig geoxideerd en verroest. Er stond een grasmaaier bovenop en de tank had al eens in de fik gestaan. De motor stond tussen de oude fietsen en moest letterlijk uitgegraven worden. Eenmaal thuis maakte ik de carburateurs schoon, ging er verse olie in en een nieuwe accu. Het blok was los en liep met een scheut benzine al snel!”, vertelt Tim die er echt van versteld stond. “Ik had eigenlijk geen plannen met de motor, het was meer een impulsieve aankoop. Ik stond voor de keuze om de klassieker te restaureren óf te verbouwen. Na een poetsbeurt zag de motor er eigenlijk best netjes uit en dat maakte de keuze niet makkelijker. Maar er was best veel kapot en het leek me dus toch beter om de motor te strippen en verbouwen. Op dat moment was de caféracer-hype helemaal booming. Op de site BikeExif vond ik een pagina met tips voor de juiste caféracer lijnen. Met deze pagina als richtlijn ben ik aan de slag gegaan.”

1 van 24

ONDERSCHEIDEN

Al snel zat Tim in verschillende caféracer-groepen op Internet, waar het reilen en zeilen van zijn project werd gedeeld. Tijdens de periode van de caféracer-hype werden er veel caféracers op precies dezelfde manier gebouwd. Met dezelfde onderdelen van dezelfde shops en vooral veel van AliExpress. Tim besloot dat hij zich wilde onderscheiden van de rest en zijn project ging veel verder. Bijna alles aan de motor is verbouwd en daarvoor kreeg Tim veel hulp van kennissen uit het wereldje! Hij vertelt: “Het ontwerp heb ik zelf gemaakt en veel technisch werk heb ik uitbesteed aan professionals. Niek van den Berg heeft voor mij de brede achterbrug met brace gebouwd. Er moest een breder achterwiel in komen met een band van 180 mm. Om de ketting in lijn te krijgen met het blok, moest het tandwiel 2,5 cm offset worden gemonteerd. Daarvoor moest de wieg rond het blok worden verbreed. Het was een uitdaging om alles mooi symmetrisch vorm te geven en op dat gebied ben ik wel een freak.”

STANCE

“Daarna moesten een subframe en een kont worden bedacht. Met stokken en een skateboard ben ik in de garage aan het knutselen gegaan om de ideale lijnen te vinden. Met een paint-programma op de telefoon ben ik lijnen en vlakken gaan tekenen op een foto van de motor. De kont mocht niet voorbij de achteras komen en moest ook niet te groot zijn. Het optische zwaartepunt moest bij blok en tank komen te liggen. Ook moest de motor iets voorover leunen voor de nodige agressie. De juiste stance was voor mij heel belangrijk. Niek had geen tijd meer en zo kwam ik in contact met Gerard: in motorland beter bekend als Jerryt uit Friesland. Hij heeft het subframe naar wens gebouwd en heeft de kont geklopt. Daarna maakte Jerryt vakkundig het frame geschikt voor een monoshock. YSS maakte een schokbreker op maat. Ook de benzinetank werd aangepast. Ik wilde er een vlakke tankdop in hebben van een Yamaha TZR brommer. Er moesten daarna nog zoveel technische dingen aan de motor worden gedaan, dat ik het overzicht verloor. Jerryt heeft toen voor mij de motor helemaal technisch gereed gemaakt. Het is een echte aanpakker en een vakman die alles kan. Het leuke is dat ik met Jerryt echt een klik heb gekregen.”

1 van 6

KLEUREN

Goede rijeigenschappen stonden hoog op Tim’s verlanglijstje. Daarom werd er een Aprilia AF1 125 voorvork gemonteerd met Aprilia wielen. Scheffers Engineering uit Noorwegen freesde de kroonplaat. Er kwam een clip-on set op van een Ducati 989. Met moderne remmen stopt de Honda stukken beter dan toen de CB in 1978 de fabriek verliet. De motor is technisch helemaal naar deze tijd gebracht met een M-Unit en digitale teller. Tim: “Het werd een sport om de mooiste onderdelen te vinden voor weinig. Met mijn vrouw ben ik hele land door gecrosst om onderdelen op te halen en we hebben er vaak gewoon uitjes van gemaakt. Vaak bleek iets dan achteraf niet te passen en verkocht ik het weer via Marktplaats. Hierdoor kwam ik ook met veel andere liefhebbers in contact. Mijn broer is grafisch vormgever en ik vroeg om kleuren op de motor te photoshoppen. Van British Racing Green tot geel en variaties van met, of juist zonder striping en logo’s. Steeds kwam ik met andere ideeën en ik vond dit best een leuke zoektocht. Maar mijn broer niet! Het was gekmakend voor hem. Zelfs de kleur van een sneeuwschep diende als inspiratie! Uiteindelijk kwamen we in de goede richting toen ik een blauw Veloretti driewielertje vond met een witte lijn. Daarna ben ik op zoek gegaan naar exact de juiste kleuren blauw en wit. Dat bleken BMW topaasblauw en Volkswagen ID4 gletsjerwit. Het ging zelfs zo ver, dat ik op een Volkswagen forum vroeg of iemand een ID4 had om kleurstaaltjes naast te houden. Kort daarna kwam Honda met een nieuw model met precies dezelfde kleuren! Daar baalde ik van, maar de keuze stond al vast.”  

RAUW

“Het proces van het bouwen is gewoon leuk en het heeft meerdere jaren geduurd. Mensen vroegen me waarom ik ‘m niet wilde starten? Nou, dan is het avontuur voorbij! Ik zag er eigenlijk tegenop om de motor gereed te hebben. Op een gegeven moment moest het toch maar eens gebeuren. Anders dan bij mijn Triumph Speed Triple, is het starten van zo’n klassieker een heel ritueel. Benzinekraan open, choke precies op het juiste standje… en dan het juiste startknopje, want bij de eerste keer starten luidde namelijk de claxon”, lacht Tim. “Het geluid van de Honda is heel rauw, het klinkt als een Ferrari. De demper was eerst zo luidruchtig dat horen en zien je verging. Net een straaljager. Zelfs Jerryt, die heel wat gewend is, vond het te extreem. Hij heeft de demper aangepast met een extra perforatiestuk. Het geluid is nu iets beschaafder.”

De Honda staat in de garage naast een Triumph Speed Triple die een flinke maat groter is. Tim: “De Honda is voor mijn postuur eigenlijk iets te klein, maar het ging me vooral om het bouwen. Hoewel ik ook erg geniet van het rijden, want het stuurt gewoon heel goed. Waar je ook komt, iedereen kijkt naar mijn caféracer en het is een bike om heel trots op te zijn. Ik vind het gewoon prachtig en heb bijna kramp in mijn kaken van het lachen! Maar nu het bouwen klaar is, kijk ik alweer uit naar een ander project en wie weet ga ik er toch wel weer afscheid van nemen.”

Tekst & fotografie: Floris Velthuis