Lionels Dyna met een vleugje Clubstyle-steroïden

Na enkele Japanse buikschuivers was het voor Lionel Bouillez tijd voor een Harley Street Bob. Om het vroegere adrenalinegehalte op peil te houden kreeg de Dyna een vleugje Clubstyle steroïden toegediend.

Zowat het volledige Vlaamse grondgebied is getransformeerd in ‘zone 30’ en ‘zone 50’ tracés, met talloze flitspalen en trajectcontroles waarmee de overheid bedrijvig geld binnentankt om hun bodemloze begrotingsputten te dempen. Het lijkt bijna onrealistisch, maar over de taalgrens van Wallonië kan de snelheid quasi onbelemmerd opgeschroefd worden tot de ‘criminele’ 90 km/u limiet. In een klein dorpje in de omgeving van Mons, vertelt Lionel over zijn passie voor snelheid en Clubstyle motoren.

Meer Lionel

1 van 8

KAMIKAZEWERK

Lionel: “Mijn eerste brommertje, een 50 cc Honda Camino, was het eerste slachtoffer van mijn opstekende verbouwingsdrang. Behalve de optische aanpassingen werd het bescheiden motorblokje opgepept tot de tellernaald bij 95 km/u bleef stokken. Met originele trommelremmetjes was dat zuiver kamikazewerk. Ook de daaropvolgende MBX werd stevig versleuteld, vooral om de snelheid op te vijzelen. Na het behalen van het motorrijbewijs stapte ik over op een Suzuki GSX-R 750 SRAD. Daar kwam een knappe streetfighter uit voort, een trend die toen erg populair was. Met andere tandwielen kon de machine met twee vingers in de neus op het achterwiel gezet worden. Met de komst van een 750 GSX-R K4 kreeg ik iets moderner spul onder de billen. Het was een regelrechte raket waarmee natuurlijk veel te snel gereden werd. De verslavende jacht naar de ultieme bandenlimiet bleef helaas niet onbestraft. Bij enkele opeenvolgende bochten lukten de eerste en tweede nog net, maar in de derde bocht ging het aan een ‘deftig’ gangetje verschrikkelijk mis. Na een aantal tolbeurten leek het alsof de Japanner ontploft was. De bangelijke crash leverde mij enkel een gebroken vinger op. Zoveel geluk heb je maar één keer in je leven. De motor werd nadien nog opgelapt, maar ik begon steeds meer aan de wijze woorden van mijn vader te denken.”

Wimoto’s Alfonso: ultieme eerbetoon aan vakmanschap en vaderliefde

WEGGESCHRAAPT IJZER 

Lionel vervolgt: “Mijn vader vertelde me ooit dat er maar één echte motor bestaat en dat is een Harley-Davidson. Zelf reed hij eind de jaren zestig motorcross op een Moto Morini, een Italiaanse viertakt. Toen ik amper vier jaar oud was kocht hij me een Yamaha PW50. Ik herinner me nog dat ik doodsbang was van het geluid, maar na een nachtje slapen was de angst verdwenen en ik heb er ongelofelijke herinneringen aan overgehouden. Als broekventje begon ik bezield in motorliteratuur te neuzen. Dat kreeg ik mee van mijn vader, die zeer fanatiek met motoren bezig was. Jarenlang bleef zijn Harley-Davidson dogma me achtervolgen, maar op de gerechtigde leeftijd was het benodigde budget niet onmiddellijk voorhanden. Ik kon mijn droom eindelijk realiseren, pas nadat de benodigde centen verzameld waren. Mijn bikershart werd door ettelijke Harley’s gecharmeerd, maar om het sportieve segment trouw te blijven was een Dyna de enige, onbetwistbare keuze. De Street Bob werd in mei 2017 afgeleverd, net voor de lancering van de Milwaukee-Eight. Het verlangen om hard te rijden was uiteraard nog steeds aanwezig. Met de rijstijl die ik van mijn sportmotoren gewend was, werd in de bochten behoorlijk wat ijzer weg geschraapt en door het gemis aan een meute hitsige paardenkrachten begon ik me al snel te vervelen op de motor. Tijdens mijn research om de Dyna wat vuriger te maken, ontdekte ik vrij toevallig de Clubstyle scene. Die leek me perfect op het lijf geschreven.”

MAXIMAAL AMUSEMENT

In Frankrijk is de Clubstyle cultuur enorm populair op de sociale netwerken. Zo kwam Lionel via Facebook toevallig in contact met enkele gabbers uit de streek met dezelfde interesse. “Uit dat Belgische gezelschap ontstond een Club met oorspronkelijk slechts een vijftal leden”, zegt hij. “Mettertijd werd de club echter te groot en er kwamen mensen bij die niet de juiste Clubstyle mentaliteit hadden, waardoor de sociëteit werd ontbonden. In juni besloten we met een aantal gelijkgestemde zielen de ‘Clubstyle Factory’ op te richten. Een select, familiaal groepje van een tiental hechte vrienden, die zich in de eerste plaats maximaal willen amuseren met motorrijden. We transformeren onze motoren in mijn werkplaats, die eveneens openstaat voor niet-clubleden. Business spreekt ons niet aan, het is passie die boven alles primeert. Ik heb studies gevolgd voor automechanica en carrosserie. Onder de naam Lio Custom Motorcycle heb ik mijn eigen bedrijfsregistratie, waardoor ik toegang heb tot gespecialiseerde toeleveranciers zoals Zodiac, MCS en Custom Chrome. Ook het spuitwerk doen we zelf. Enkel interne wijzigingen aan het motorblok voeren we niet zelf uit.” 

RAUW GEDONDER

Het Street Bob motorblok is uitgerust met een Stage 1 Plus kit van het merk Poivre Noir, een Zwitsers bedrijf in Genève dat gespecialiseerd is in motoroptimalisatie. Met het Arlen Ness luchtfilter blijven de beide cilinders integraal zichtbaar en het bezorgt de machine nog wat extra performance. Ook het Amerikaanse TBR 2-in-1 uitlaatsysteem draagt zijn steentje bij. “De coole racy look en het rauwe gedonder waren net wat ik zocht”, verklaart Lionel. “De Shock Factory schokdempers hebben een betere demping en ze zetten de machine wat hoger op zijn poten. Daardoor kan ik dieper overhellen in de bochten, want met de originele veren was de grondspeling nogal beroerd. Vooraan werd de standaard vork intern verbeterd met Hyperpro veren en olie, waardoor de voorkant minder duikt tijdens een stevig rempartijtje.” Het is geen publiek geheim dat een stock Harley een hinderlijk tekort aan remkracht heeft voor sportieve vliegeniers. Dat kwaaltje werd vaardig opgelost door zwevende remschijven, Kevlar remblokken en stalen remleidingen te monteren, waarmee nu ongemeen stevig in de ankers kan gedoken worden. De T-bar is praktisch zo goed als direct op de vork bevestigd, wat minder speling oplevert. De voetsteunen zijn van MJ Design, een jong Frans bedrijf waar Lionel graag ondersteuning aan verleent. Het comfortabele Low Rider zadel werd gemodificeerd bij de Franse zadelmakerij ‘American Spirit’. Het stiksel is uitgevoerd in adequaat groen en de naam Lio Custom werd stijlvol in het leder verwerkt.

EXTREME PASSIE 

Lionel verklaart: “Het nummer 147 is een hommage aan de geboortedata van mijn dochters. De tweeling op 14 januari en de oudste op 7 november. Het ‘Isle of Man Green’ gebruikt BMW op wagens van de M3 serie. Quasi alle logo’s zijn gepaint. Enkel de Club Style Dubai sticker vormt een uitzondering. Ik was er op vakantie en ben er bevriend geraakt met een aantal Clubstyle aanhangers die ik regelmatig terugzie op bikeshows. De eerste uitstap onder de Factory colors was meteen een succes. Op het motorfestival Punta Bagna 2024 in het Franse Courchevel, scoorden we een eervolle prijs met een Low Rider S Clubstyle. We waren eerder ook al op de bike show van Bad Salzuflen in Duitsland. We proberen een combinatie de maken van attractieve motoren die daarenboven ook goed rijdbaar zijn. In het begin wist ik amper iets af van de Clubstyle cultuur, maar vandaag ben ik op de hoogte van de allernieuwste innovaties. De Harley dealer van Mons heeft me inmiddels gecontacteerd om op hun custom evenementen een nieuwe dynamiek op gang te brengen. Met de aanwezigheid van de Clubstyle Factory tijdens opendeurdagen hopen ze het jonge publiek te charmeren. Mijn Dyna is alvast een bescheiden voorbeeld van de ongelimiteerde mogelijkheden. In het Clubstyle milieu moet je extreem gepassioneerd zijn en dingen durven uitproberen die je enkel in Amerikaanse gespecialiseerde magazines aantreft. We moeten echter realistisch blijven. We leven en rijden in België en moeten dus niet naast de schoenen gaan lopen.”

Tekst & foto’s: Patrick De Muynck

SPECIFICATIES CLUBSTYLE STREET BOB

1 van 4