Van Kaapstad naar België: Clayton’s zelfgebouwde Dyna-chopper ‘The Sacrifice’

Ongeveer 10 jaar geleden leerde Clayton Pyle in Kaapstad de vrouw kennen waarmee hij later zou trouwen. Hij was er voor een opdracht als professioneel model en zij was er op vakantie. Uit de toevallige ontmoeting ontsproot een romance die uiteindelijk niet enkel Clayton zelf, maar ook zijn Dyna naar België bracht.

Clayton vertelt: “Ik ben afkomstig uit Zuid-Afrika, waar we al vroeg leren motorrijden. Het leven is er duur en dan is het handig als je zelf je motoren kunt onderhouden en herstellen. Ik ben geboren in een echte motorfamilie, waar ik van kindsbeen af de passie voor sleutelen en verbouwen mee kreeg. Daar kan je enorm veel geld mee uitsparen. Vanaf mijn negende was ik enkele jaren actief in motorcrosswedstrijden. Niet op top level, maar gewone jeugdcompetitie via een crossclub. Enige tijd later begon ik defecte of zwaar gehavende motoren te kopen, die ik tezamen met mijn vader en nonkel leerde herstellen. Ik woonde in een klein dorpje in Port Elizabeth, waar veel ruimte en natuur is. Daar is amper politiecontrole en tot mijn veertien jaar reed ik er uitsluitend offroad. Twee jaar later was het tijd voor een rijbewijs en een MB 50 cc. Mijn echte motorcarrière begon ik met een aantal snelle Japanse blitskikkers. Een stel gebroken botten hebben me mettertijd overtuigd dat een Harley-Davidson beter is voor het lichamelijk welvaren.”

Meer Clayton

1 van 8

HET VETO

De goedlachse kerel vervolgt: “Zuid-Afrikaanse Motorclubs worden gedomineerd door sportieve road motorbikes, je ziet er amper Harley’s. In de beginfase heeft me dat sterk beïnvloed in mijn keuzes. Na Kawasaki’s ZZR400 en 600, volgden een Honda Fireblade en Kawa ZX-10. Ondanks het snelle gejakker kreeg ik steeds meer interesse in een Amerikaanse ploffer. Tijdens een fotoshoot in opdracht kwam ik voor het eerst live in contact met een Harley-Davidson. Ik was meteen gepassioneerd door de machine, die in vergelijking met mijn Japanners zeer zwaar aanvoelde en waaraan alles leek te trillen. Een echte ‘basic motorcycle’ zonder overtollige tierlantijntjes. Daar hou ik van, want alles in mijn leven draait om oldskool lifestyle. De aankoop van een tweedehands 883 Sportster caféracer, dik vijftien jaar geleden, was een mijlpaal in mijn leven. Dat begreep ik pas toen het noodlot toesloeg tijdens een ritje op de Fireblade. Ik kwam ik aanrijding met een wagen waarvan de bestuurder me niet gezien had en die zonder signalisatie de weg overstak. Dat leverde me een maandje krukken en een achtenswaardige hoeveelheid ‘bumps and bruises’ op. Mijn Japanse scheurtuig was rats aan flarden en ik begon te beseffen dat ik het best iets rustiger aan kon doen. Omdat ik een iets zwaardere motor wou, heb ik wat later mijn Sportster vervangen door een occasie Dyna. In die periode leerde ik in Kaapstad de vrouw van mijn leven kennen en besloot ik haar naar haar thuisland België te volgen. Daar was ze onmiddellijk mee akkoord, op voorwaarde dat ik afzag van sportieve motoren. Ik kreeg zelfs een paar weken bedenktijd”, lacht Clayton. “Ik heb niet geaarzeld en mijn Dyna, waar ze geen enkel bezwaar tegen had, laten verschepen naar België. Eigenlijk wou ik supergraag een chopper hebben, maar een extra motor erbij viel toch iets te prijzig uit. Een standaard Dyna is gelukkig zeer customizable en zo kwam ik op het idee om het motorblok te gebruiken als donor voor een zelfbouw chopper.”

Chuck’s Harley-Davidson: Blue Reaper

PRIMITIEF

Bij L&L Choppers werd het perfecte hardtail frame gevonden. “Dat was het moment dat de mooie en comfortabele standaard Dyna genadeloos werd afgeslacht”, grijnst Clayton. “Schokdempers zijn esthetisch niet erg elegant. Ik ben dol op de oldskool contouren van een authentieke Seventies hardtail. Een Springer voorvork was evenals een conventionele ketting nagenoeg onontbeerlijk. Een belt is te modern voor dit concept. De typische Harley sound is belangrijk voor mij. Met de fishtail slip ons klinkt de motor anders, doch aanvaardbaar. De buizen had ik graag iets meer naar boven oplopend gehad. Zonder dempers knalt het behoorlijk, maar ik heb ze terug gemonteerd om chagrijnige reacties te vermijden. Ik woon in een rustig dorpje waar je best geen slapende honden wakker maakt. Het K&N luchtfilter is een klassieker. De veren onder het zitje leveren een schappelijk rijcomfort af. De handmade seat heb ik meegebracht van een swapmeet in Hamburg en ik hoop het ooit nog eens te vervangen door een knus King & Queen zadel. De banden hebben een klassiek profiel en achteraan is de standaard gespaakte velg voorzien van een whitewall. Het leuke aan zelfbouw is dat je veel kan experimenteren. Zo heb ik het stuur een aantal keer veranderd. De look met rabbit ears handlebar vond ik perfect, maar hij was door de stevige koppeling moeilijk te hanteren. Het ontbreken van tellers en spiegels maakt het rijden met deze motor zeer primitief. Ik volg gewoon de snelheid van het verkeer, maar door de afwezigheid van reguliere indicaties ben ik met het bescheiden 6 liter tankje al een aantal keer in the middle of nowhere zonder benzine gevallen. Dat soort onheil moet je kunnen accepteren op een chopper.”

RUW EN ROBUUST

Clayton vervolgt: “Mijn passie voor choppers vindt zijn oorsprong in mijn oldskool levensstijl. Daar heeft de klassieke film Easy Rider zeker een rol in gespeeld. Net als mijn vader speel ik gitaar in een Country en Rock-’n-Roll band en jeans is mijn favoriete kledij. Ik hou van oude Ford pick-ups en de performance van een 1969 Mustang Boss 302 met V8-motor. Met het ouder worden voelt deze levenswijze aan als een natuurlijke evolutie. Buiten de modellen job werk ik veel met mijn handen en het project was een uitdaging om te zien of ik het zelfstandig aankon. Het mechanische gedeelte viel enorm goed mee, maar in elektriciteit ben ik niet zo goed. Daarvoor kon ik terecht bij Harley West-Flanders, waar Nico Naeye me uitstekend verder geholpen heeft. Hij is daar zowat de specialist in carburatieploffers en hij heeft ook de finishing touch voor zijn rekening genomen. Dankzij hem kreeg ik de motor ‘on the road’. De verbouwing kan ik dus niet helemaal op mijn conto schrijven. Nico adviseerde me om de originele CV40 carburatie te behouden omwille van zijn goede werking. Daardoor bleef de S&S carburateur, die ik aangekocht had om de power wat te boosten, in de doos zitten. De tank heb ik zelf opgeschuurd en met een ordinair spuitbusje overspoten. Naar mijn visie is de combinatie van chroom en zwarte lak best geslaagd. Het is overigens nooit mijn bedoeling geweest om een perfecte motor te bouwen. De opzet was een low budget project, liefst zo ruw en robuust mogelijk.”

Roelof houdt met zijn Struner Zweedse choppertraditie springlevend

SYMBOOL VAN VRIJHEID

Afsluitend: “In België wordt sleutelen als een hippe activiteit beschouwd, maar in Zuid-Afrika is het noodzakelijk om te kunnen blijven rijden. Een nieuwe motor kopen is er niet evident, we herstellen gebruikt spul. Voor de jonge mensen zijn motoren het een symbool van vrijheid en zelfstandigheid. Zelf ben ik nog een tijdje lid geweest van de Bay City Riders in Port Elisabeth. Elk jaar ga ik nog eens terug naar mijn thuisland om er te genieten van de eindeloze vrijheid en prachtige natuur. Maar het is er ook gevaarlijk, want er is weinig respect voor regels en rode  verkeerslichten. Er zijn amper snelheidcontroles en het lijkt er wel het wilde westen. Onlangs heb ik in Kaapstad een Fat Boy met 103 cui blok gehuurd en waarschijnlijk koop ik er één om bij mijn ouders weg te zetten voor als ik op visite ben. De wegen in Kaapstad zijn machtig, maar ik geef toch de voorkeur aan een tripje door de valleien en bergen van de Italiaanse Dolomieten, al moet ik door mijn beroep altijd voorzichtig zijn. In België gebruik ik de motor vrijwel dagelijks, enkel in de winter gebruik ik mijn pick-up. Nu ik een zoontje heb is het motorrijden fel verminderd. In Zuid-Afrika reed ik veel met de vrienden. Dat mis ik wel, maar dat is nu eenmaal de onverbiddelijke tol om een geliefde achterna te reizen hé…”

Fotografie: Patrick De Muynck

SPECIFICATIES HARLEY-DAVIDSON HARDTAIL CHOPPER

1 van 5